طلوعی در شب

آن شب وقتی وارد سالن شدم، حسام را دیدم که ر وی کاناپه ای به خواب رفته بود، پتویی رویش انداختم و خودم هم ، همانجا نزدیک حسام دراز کشیدم، ساعت نزدیک سه صبح بو که خوابیدم. دز این خانه روز و شب انگار گم شده بود، من و حسام دو روح سرگردان بودیم، هر دو تنها و منزوی ، اما هر دو در این تنهایی آرامش خود را پیدا می کردیم. اما در این شب سرد و زمستانی یاد بهارک نذاشت تا صبح چشم روی هم بذارم ، یه جورایی عذاب وجدان داشتم. می دانستم که حسام هم ار ترس بهارک به اتاقش نرفته بود...

دانلود